مطالعه پتانسیل dtpa در افزایش گیاه پالایی از خاک های آلوده به سرب توسط گیاهچه ی شیرین بیان glycirhiza glabra

ورود آلایند ها به خاک باعث انباشته شدن بیش تر فلزات سنگین سرب، کادمیوم، روی و مس در خاک می گردد. بنابرین آگاهی از چگونگی رفتار شیمیایی آن ها و پاکسازی و خنثی کردن آن ها در اکوسیستم-های گوناگون امری ضروری است. پاکسازی محیط از غلظت های بالای سرب، با توجه به اثرات سمی آن اهمیت دارد. یکی از تکنیک هایی که در طی دو دهه ی پیش، توسعه پیدا کرده گیاه پالایی است که در آن از طریق کشت گیاهان مناسب جهت پاکسازی، جذب و خارج ساختن آلاینده ها از خاک اقدام می گردد. عامل کلات کننده جذب و حل شدن فلزات را توسط گیاه افزایش می دهد. بنابراین استفاده از آن ها در گیاه پالایی می تواند دارای اهمیت باشد. در این مطالعه اثر کاربرد dtpa بر رشد و جذب فلزسنگین سرب توسط گیاهچه ی شیرین بیان مورد مطالعه قرار گرفته شد. نمونه های خاک از اطراف معدن سرب قنات مروان واقع در شمال شرق شهرستان بافت از عمق 0-15 سانتی متری به صورت تصادفی جمع-آوری شد. پس از رفع مشکل جوانه زنی با اسید سولفوریک 98 درصد، بذرها درون گلدان های حاوی خاک آلوده به سرب کاشته شد. تیمارهای مورد استفاده در 3 سطح با 4 تکرار عبارت بودند از شاهد (خاک آلوده بدون کلات)، dtpa5 و dtpa10. نتایج با استفاده از نرم افزار sas مورد تجزیه و تحلیل قرا گرفت. فاکتور تجمع (bcf) و فاکتور انتقال (tf) جهت تعیین کارایی گیاه استخراجی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد dtpa باعث افزایش معنی دار سرب در بافت های گیاهی شد. حداکثر فاکتور غلظت تجمع به ترتیب در تیمارهای dtpa10 و dtpa5 و حداکثر فاکتور انتقال در تیمارشاهد dtpa5 مشاهده شد و همچنین فاکتور های وزن ترگیاه، میزان غلظت سرب ریشه، سرب ساقه، در سطح یک درصد و پنج درصد معنی دار بود. پارامتر های سرب خاک، طول ریشه، طول ساقه، وزن خشک بی-معنی شدند و به طور کل برای گیاه پالایی سرب، تیمارdtpa-10 بیشترین کارایی را دارد.